به گزارش ورزش آذربایجان، پیروزی پرگل ۴ بر ۰ برابر شمس‌آذر قزوین در هفته بیست‌وهشتم، قهرمانی تراکتور را دو هفته مانده به پایان فصل قطعی کرد؛ اما برخلاف تمام فصول گذشته، این موفقیت نه محصول خریدهای پر زرق و برق و تغییرات گسترده، بلکه حاصل حفظ آرامش، انسجام و اعتماد به مدیریت و کادرفنی بود.

محمدرضا زنوزی که طی سال‌های مالکیتش الگویی نزدیک به باشگاه‌های متمول عربی را دنبال می‌کرد، همواره با تغییرات متعدد در سطوح مدیریتی و فنی همراه بود؛ رویکردی که ثبات را از قاموس باشگاه حذف کرده و تراکتور را از مسیر موفقیت دور نگه داشته بود.

اما در فصل بیست‌وچهارم، ورق برگشت. سعید مظفری‌زاده، مدیری که همدل با هواداران بود و حتی گاه در سکوها کنارشان می‌نشست، بدون تغییر در سمت مدیرعاملی باقی ماند. دراگان اسکوچیچ، سرمربی کروات تیم نیز برای نخستین‌بار در دوران زنوزی توانست یک فصل کامل روی نیمکت باقی بماند و نتیجه این اعتماد، فتح بزرگ‌ترین جام فوتبال ایران شد.

در سوی مقابل، دو رقیب اصلی یعنی سپاهان و پرسپولیس درگیر تغییر و تحولات نیمکت بودند؛ عاملی که انسجام‌شان را تحت‌تأثیر قرار داد و راه قهرمانی را برای سرخ‌پوشان آذربایجان هموارتر کرد.

این فصل، تراکتور در آرامش ساختار و ثبات تصمیم‌گیری، آن‌چه را که سال‌ها برایش می‌جنگید به‌دست آورد. قهرمانی نه به مدد شانس یا ستاره‌ها، بلکه با سیاستی روشن و پیامی واضح:

در فوتبال، ثبات منطقی یعنی رستگاری.