به گزارش ورزش آذربایجان، با جدایی علیرضا صمیمی از جمع لاله‌های نارنجی، خیال مس سونگون بابت پست دروازه‌بانی دیگر مثل گذشته راحت نیست. این تیم در سال‌های اخیر با حضور همزمان علیرضا صمیمی و مهدی رستمی‌ها یکی از معدود تیم‌های لیگ برتر بود که توازنی کم‌نظیر در درون دروازه داشت. دو گلر شش‌دانگ و رقابت درون‌تیمی پویا، همواره باعث آماده‌ نگه‌داشتن یکدیگر و حفظ کیفیت فنی تیم شده بود.

ترکیب تجربه و جوانی، به‌ویژه نقش بی‌بدیل صمیمی در رشد فنی رستمی‌ها، از نقاط قوت بزرگ مس در سال‌های اخیر به شمار می‌رفت. اما حالا با خروج صمیمی پس از یک دهه حضور در این تیم، مدیران باشگاه با یکی از چالش‌های جدی فصل جدید روبه‌رو شده‌اند. مدیریت جدید باید با نگاه واقع‌بینانه و رویکردی حرفه‌ای، در اسرع وقت گلری باکیفیت جذب کند تا رستمی‌ها در فضای رقابتی مشابه گذشته قرار گیرند.

تجربه ثابت کرده است در تیم‌هایی که فاصله سطح کیفی گلر اول و دوم زیاد باشد، افت دروازه‌بان ذخیره، کاهش انگیزه و تکرار اشتباهات اجتناب‌ناپذیر خواهد بود؛ اشتباهی که پیش‌تر تراکتور مرتکب شد و بارها در بزنگاه‌های حیاتی تاوان آن را پرداخت.

نمونه روشن این تجربه، فصل گذشته تراکتور است که با اتکا صرف به حسین پورحمیدی، انحصار خطرناکی در این پست ایجاد شد و در ادامه، حوادث پیش‌بینی‌نشده ضربات جبران‌ناپذیری وارد کرد. اما مدیران تراکتور با عبرت از آن تجربه، امسال با جذب علیرضا بیرانوند، گلر شماره یک تیم ملی، این پست را رقابتی و مطمئن کردند تا خیال تیم از عقب زمین آسوده شود.

اکنون نوبت مدیران مس است که با درک اهمیت این موضوع، هرچه سریع‌تر دست به کار شوند تا در آزمونی که دیگران به‌سختی از آن عبور کرده‌اند، دوباره قدم نگذارند.