به گزارش ورزش آذربایجان، با وجود اینکه باشگاه تراکتور در هفته‌های پایانی تلاش داشت مراسم رسمی اهدای جام را در تبریز برگزار کند، اما مخالفت سازمان لیگ این امکان را از باشگاه گرفت. در ادامه، وعده برگزاری یک جشن باشکوه در ورزشگاه یادگار امام با حضور پرشور هواداران مطرح شد؛ وعده‌ای که اگر تعارف را کنار بگذاریم عملی نشد.

از همان دقایق ابتدایی مراسم، بی‌نظمی در سطوح مختلف موج می‌زد؛ حضور بی‌قاعده و بی‌ضابطه افراد غیرمرتبط در زمین مسابقه، اعتراض هواداران را در پی داشت. حتی خبرنگاران و عکاسان نیز که می‌بایست بخش مهمی از پوشش رسانه‌ای این لحظه تاریخی را بر عهده می‌داشتند، بدون جایگاه مشخص، در میانه ازدحام سرگردان بودند.

برنامه‌های اجرا شده نیز چیزی بیش از چند آیتم دم‌دستی نبود؛ هیچ‌گونه سناریوی خلاقانه، طراحی هنری یا کارگردانی مشخص برای جشن وجود نداشت و آنچه اجرا شد بیشتر به رفع تکلیف شباهت داشت تا بزرگداشت یک قهرمانی تاریخی پس از ۵۵ سال انتظار.

این مراسم آن‌قدر بی‌برنامه و پراکنده برگزار شد که برخی هواداران آن را به «جشن‌های عروسی سنتی» تشبیه کردند؛ همان‌هایی که به‌جای پایکوبی، به مشاجره و درگیری ختم می‌شد! حالا به‌نظر می‌رسد متولیان برگزاری جشن قهرمانی، با اهمال، بی‌ سلیقه‌گی و بی‌تجربگی، فرصتی طلایی را برای ثبت یک قاب تاریخی در تبریز از دست داده‌اند.