به گزارش ورزش آذربایجان، با پایان فصل بیست‌وچهارم لیگ برتر و قهرمانی تاریخی تراکتور، حالا توجه‌ها به فصل آینده معطوف شده؛ فصلی که سرخ‌پوشان آذربایجان در چهار جبهه مختلف برای کسب چهار جام بزرگ به میدان خواهند رفت. در این مسیر، بازسازی و اصلاح فوری ورزشگاه یادگار امام به‌عنوان خانه‌ی اصلی تیم، ضرورتی انکارناپذیر است.

استادیوم یادگار امام تبریز در حال حاضر با مشکلات زیرساختی جدی مواجه است و وضعیت فعلی آن نه‌تنها شایسته‌ی قهرمان ایران نیست، بلکه در قامت نماینده فوتبال ایران در آسیا نیز آبروبر خواهد بود. بخشی از مهم‌ترین چالش‌های موجود به شرح زیر است:

چمن فرسوده؛ لکه ننگ آسیا
وضعیت چمن ورزشگاه، بزرگ‌ترین معضل کنونی آن است. در فصل گذشته، چمن بی‌کیفیت یادگار حتی در رقابت‌های آسیایی، تبدیل به یک فاجعه ملی شد. این چمن در صورت اخذ مجوز ورود چمن رول، می‌تواند در کمتر از یک ماه تعویض و نوسازی کامل شود.

مسیرهای منتهی به استادیوم؛ خطر در کمین
جاده‌های دسترسی به استادیوم یادگار امام کاملاً غیراستاندارد هستند. حادثه تلخ در روز جشن قهرمانی که منجر به جان‌باختن دو هوادار شد، زنگ خطری جدی برای مسئولان استانی بود. اصلاح و بازسازی این مسیرها نه‌تنها یک مطالبه منطقی هواداران، بلکه یک الزام حیاتی برای حفظ جان مردم است.

سرویس‌های بهداشتی و آب‌خوری؛ کمتر از حداقل‌ها
ظرفیت فعلی سرویس‌های بهداشتی و آب‌خوری‌های ورزشگاه پاسخ‌گوی جمعیت هواداران نیست. جایگاه اولدوزلار حتی فاقد ساده‌ترین امکانات نظیر آب‌خوری است و دسترسی به سرویس‌های بهداشتی در آن بسیار محدود است. این نقص جدی، باید پیش از آغاز فصل جدید برطرف شود.

صندلی‌های فرسوده؛ مانع میزبانی آسیایی
صندلی‌های طبقه اول ورزشگاه بخشی تخریب‌شده و طبقه دوم نیز فاقد صندلی است. در حالی‌که بلیت‌فروشی در لیگ نخبگان آسیا فقط بر مبنای تعداد صندلی انجام می‌شود، این کاستی بزرگ باعث کاهش ظرفیت میزبانی تراکتور در دیدارهای بزرگ خواهد شد. تعویض صندلی‌ها و نصب کامل در هر دو طبقه، پیش‌نیاز حضور آبرومند در سطح بین‌المللی است.

این مشکلات تنها بخشی از معضلات استادیوم یادگار امام هستند؛ مشکلاتی که اکنون و در پنجره‌ای طلایی از زمان، فرصت مناسب برای حل‌شدن‌شان فراهم است. اگر مسئولان با عزم جدی وارد عمل شوند، می‌توان امیدوار بود که یادگار امام در فصل آینده در قامت یک ورزشگاه مدرن، میزبان افتخارات تازه‌ای برای فوتبال ایران و آذربایجان باشد.