به گزارش “ورزش آذربایجان”، خاطره تلخ واگذاری ماشین‌سازی به یونس قربانی و انباشت بدهی‌های پنهان و بی‌صاحب، حالا در آستانه احیای احتمالی این برند تاریخی از مسیر «مس سونگون»، بار دیگر نگاه‌ها را نگران کرده است. تبریز نمی‌خواهد دوباره قربانی پروژه‌ای شود که پیش از شروع، نشانه‌های شکست در آن مشهود است.

گذشته‌ای که پاک نشده، آینده‌ای نمی‌سازد

واگذاری ماشین‌سازی به یونس قربانی یکی از پرابهام‌ترین و پرضررترین تصمیم‌های تاریخ فوتبال تبریز بود. در صورتجلسه واگذاری از سوی هلدینگ «دریک»، تنها یک بند صریح وجود داشت: پرداخت بدهی قطعی جای‌کونتو، بازیکن خارجی سابق تیم، به مبلغ ۴۹۸ هزار یورو با جریمه تأخیر ماهانه ۵ درصد. بدهی‌ای که هرگز پرداخت نشد و حالا با چند برابر شدن، همچون سایه‌ای سنگین بر سر هر تلاش تازه‌ای برای احیای ماشین‌سازی افتاده است.

بدهی‌های پنهان؛ خطر بزرگ‌تر از عددها

این فقط یک بدهی رسمی است؛ ماجرای اصلی، انبوه تعهدات مالی، حقوقی و قراردادی ثبت‌نشده‌ای‌ست که به دلیل نبود شفافیت، همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی مانده‌اند. همین ابهام، مهم‌ترین تهدید برای سرمایه‌گذاران و پروژه‌های بازسازی این باشگاه محسوب می‌شود.

قربانیان قبلی احیا

ماشین‌سازی تنها قربانی این ماجرا نیست. پیش از آن نیز تیم‌های ایدم، شهرداری تبریز و گسترش فولاد، در تلاش برای احیای برند ماشین‌سازی، عملاً حذف شدند. اکنون هواداران فوتبال تبریز که تجربه تلخ انحلال این تیم‌ها را به‌خاطر دارند، نگران‌اند که «مس سونگون» نیز در همان مسیر قرار گیرد.

واگذاری بی‌سرانجام

نکته‌ای کلیدی در این پرونده، وضعیت حقوقی تیم در زمان واگذاری است. تیم با نام رسمی «شرکت ماشین‌سازی شهریار تبریز» در مالکیت هلدینگ دریک باقی ماند و تنها سهمیه لیگ برتری و تیم‌های پایه به یونس قربانی واگذار شد. قرار بود با تأسیس شرکتی جدید، امتیاز لیگ برتری منتقل شود، اما این تعهد نیز هرگز محقق نشد.

نتیجه؟ ماشین‌سازی از لیگ برتر به لیگ استان سقوط کرد و سپس به‌طور کامل منحل شد.

خطر احیای نمایشی

اگرچه تمایل به احیای ماشین‌سازی در تبریز همچنان وجود دارد، اما واقعیت این است که تا زمانی که تکلیف بدهی‌ها، وضعیت حقوقی برند، و میراث تلخ گذشته روشن نشود، هر تلاشی برای بازسازی، نوعی بازی با آتش است.

احیای واقعی ماشین‌سازی تنها زمانی ممکن خواهد بود که مبتنی بر اصولی چون:

- شفافیت کامل مالی و حقوقی

- حذف تمام بدهی‌ها و تعهدات پیشین

- مالکیت واضح، قانونی و پاسخگو

- برنامه ورزشی و اقتصادی پایدار

باشد. در غیر این‌صورت، تنها یک نام قدیمی دوباره به قتلگاه تاریخ فوتبال تبریز فرستاده خواهد شد.