چه بسیار فوتبالیست‌هایی که با یک لباس خاص در تیمی خاص درخشش قابل توجهی داشته‌اند و پس از ترک تیم خود، دیگر هیچ‌وقت از آن‌ها با نام ستاره یاد نشده است. یکی‌دو نفر هم نیستند؛ معروف‌ترین نمونه مشابهش را می‌توان به ادن هازاردنسبت داد. حتی بازیکن‌های صاحب توپ طلایی مثل کاکا، آندری شوچنکو و مایکل اوون هم از گزند انتخاب تیم اشتباه در امان نمانده‌اند و هرکدام تجربه تلخ مشابهی داشته‌اند. پس از یک دوره درخشش بی‌نظیر تاریخی، با انتقال به تیمی دیگر ـ که اغلب به طمع پول بیشتر بوده ـ کم‌کم از صفحه اول روزنامه‌ها محو شده و از یادها رفته‌اند.

اما در نمونه‌های ایرانی، هیچ تیمی بیش از تراکتور چنین بازیکنانی را در خود نداشته است؛ چه بسیار بازیکنانی بودند که درخشش‌شان در گرو حضور در تراکتور بود و با نام ستاره و شاه‌ماهی نقل‌وانتقالات به تیم‌های دیگر رفتند و سرکوب شدند.

در همین سال‌های اخیر، بازیکنانی همچون ایمان سلیمی، پیمان بابایی و رضا اسدی گواهی بر حقانیت این حرف هستند. و در آخرین آپدیت این لیست، عارف آقاسی بعد از حضور و درخشش در تیم تراکتور ـ که در نهایت به ملی‌پوش شدن او منجر شد ـ حالا با پوشیدن لباس آبی پایتخت روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و حتی اخبار از اخراج یا استعفای خیلی خیلی زودهنگامش حکایت دارند.

«عیبی یوخ»ی که در جای دیگر نمی‌شنوید

علاوه بر دیگر مؤلفه‌های فنی، دلیل اصلی که ستارگان تراکتور در تیم‌های دیگر نمی‌درخشند، «بُعد روانی» ماجراست.

تراکتور برخلاف دیگر تیم‌های مدعی قهرمانی، جو متشنجی ندارد و اولویت اول هوادارانش، حمایت تا لحظه آخر است. همین امر موجب می‌شود که بازیکنان در تراکتور با آسودگی خاطر بازی کنند و به پشتوانه حمایت هواداران بدرخشند. اما این اتفاق در دیگر تیم‌ها میسر نیست.

حال، «عارف آقاسی» دیگر همان ستاره پای ثابت تیم‌های منتخب هفته نیست و در میان هواداران استقلال هم خبری از شعار «عیبی یوخ» نیست. همین موجب شده تا او به سیبل انتقاد رسانه‌ها و هواداران تبدیل شود.

عارف آقاسی نیز به لیست افرادی پیوست که همه‌چیز را با هیچ‌چیز عوض کردند و لیست آزموده‌هایی که نباید آزمود را طولانی‌تر کرد.

✍️ امیر کوزه دوست