به گزارش ورزش آذربایجان، ماجرای استفاده از سیستم کمک‌داور ویدئویی (VAR) در فوتبال ایران، به‌ویژه در بازی‌های تراکتور، به نمادی از بی‌اعتمادی و اجرای سلیقه‌ای این تکنولوژی تبدیل شده است. اتفاقات دیدار شب گذشته برابر پرسپولیس بار دیگر نشان داد که در فوتبال ایران، وار هست اما برای تراکتور نه!

فلسفه وار؛ ابزار عدالت یا پوشش اشتباهات؟

هدف از به‌کارگیری VAR در فوتبال، کاهش اشتباهات داوری و جلوگیری از تضییع حقوق تیم‌ها است. اما در فوتبال ایران، این ابزار مدرن بیشتر به ابزاری برای توجیه اشتباهات و تصمیم‌های سلیقه‌ای داوران تبدیل شده است. همان‌طور که در بازی تراکتور و پرسپولیس، صحنه‌ی واضح مشکوک به پنالتی به سود تراکتور در دقیقه ۸۰ حتی یک‌بار هم بازبینی نشد!

وار مصلحتی؛ خاموشی به وقت حساس

از فصل گذشته تا امروز، در بازی‌های تراکتور بارها شاهد خاموش شدن ناگهانی، قطع ارتباط، یا «مشکلات فنی» مشکوک در اتاق وار بوده‌ایم! از «شل شدن سیم وار» گرفته تا «تصویر نداشتن از زاویه درست»، همگی به کلیشه‌ای تکراری و البته تلخ برای سرخ‌پوشان آذربایجان بدل شده‌اند.

در دیدار اخیر نیز، زمانی که تراکتور در حال فشار آوردن برای گل بود، اتاق وار به‌طور مرموزی سکوت اختیار کرد و داور حتی زحمت مراجعه به مانیتور را هم به خود نداد.

وقتی فناوری هم مغلوب سلیقه می‌شود

مشکل، خود فناوری نیست؛ بلکه عامل انسانی و تصمیم‌های مغرضانه پشت مانیتور و سوت است. وارِ مصلحتی، خط بطلانی بر فلسفه وجودی این تکنولوژی می‌کشد و نشان می‌دهد که تا زمانی که اراده‌ای برای عدالت وجود نداشته باشد، هیچ ابزاری—حتی VAR—نمی‌تواند جلوی بی‌عدالتی را بگیرد.