راه نجات یادگار؛ کپی از ترکیه
واگذاری استادیوم یادگار امام تبریز به باشگاه تراکتور، راهکاری است که می‌تواند سرانجام این نماد فوتبال آذربایجان را از وضعیت فرسودگی و بی‌ثباتی نجات دهد.
به گزارش ورزش آذربایجان، کیفیت چمن استادیوم یادگار امام طی یک دهه اخیر همواره با انتقادهای گسترده‌ای از سوی کادر فنی و بازیکنان تراکتور همراه بوده است. تعویض چمن نیز نتوانست انتظارات را برآورده کند و حتی نوع عملیات اجرایی آن به یکی از بزرگ‌ترین ابهامات میان باشگاه و هواداران تبدیل شد.
الگوی ترکیه؛ واگذاری برای توسعه
از اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، دولت ترکیه با همکاری فدراسیون فوتبال این کشور تصمیم گرفت مالکیت استادیوم‌های اصلی را به باشگاه‌ها واگذار کند تا تیم‌ها مطابق با نیاز و استانداردهای خود بر نگهداری و توسعه آن‌ها نظارت داشته باشند. این سیاست، نقطه عطفی در رشد زیرساخت‌های فوتبال ترکیه بود و به ارتقای کیفیت مسابقات و باشگاه‌ها انجامید.
یادگار امام؛ وعده‌های تکراری، نتیجه صفر
در مقابل، مسئولان سیاسی و ورزشی کشور طی سال‌های گذشته با وعده‌هایی چون «ساخت بهترین چمن منطقه» یا «چمن هیبریدی استاندارد بین‌المللی» تنها بر حجم تبلیغات افزودند. اما نتیجه، صحنه‌ای آشنا بود؛ چمنی پر از خراش، موج، رنگ‌آمیزی و چاله‌هایی که بیشتر به سوژه‌ای برای طنز رسانه‌ها بدل شد تا نماد پیشرفت.
راه‌حل واقعی؛ مالکیت تراکتور
انتقال استادیوم یادگار امام تبریز به مالکیت باشگاه تراکتور، می‌تواند آغاز فصل تازه‌ای در مدیریت ورزشی استان آذربایجان‌شرقی باشد.
چنین اقدامی نه‌تنها مشکلات فنی و زیرساختی را حل می‌کند، بلکه زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری، بهره‌برداری بهینه، و افزایش استانداردهای بین‌المللی در نگهداری ورزشگاه خواهد شد.
محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور نیز طی سال‌های اخیر بارها این پیشنهاد را به نهادهای تصمیم‌گیر ارائه کرده است، اما تاکنون با مخالفت هیئت دولت – مرجع نهایی در واگذاری مالکیت استادیوم‌ها – روبه‌رو شده است.
کد خبر 6708
