به گزارش ورزش آذربایجان، تراکتور با تساوی ناامیدکننده مقابل استقلال خوزستان در هفته دوازدهم لیگ برتر، بار دیگر امتیازاتی حیاتی را در تبریز از دست داد؛ امتیازاتی که همچون کرنرهای متوالی و بی‌ثمر، بیش از همیشه یادآور اصطلاح کبریت بی‌خطر شده‌اند.

سرخ‌پوشان آذربایجان در حالی فرصت‌های خانگی را یکی پس از دیگری از دست می‌دهند که هواداران، این امتیازات از کف رفته را ضربه‌ای به شانس قهرمانی می‌دانند.

امتیاز خانگی؛ کلید قهرمانی که گم شده است

بزرگ‌ترین مزیت هر تیم در مسیر قهرمانی، بهره‌بردن از فضای خانگی و حضور هواداران پرشمار است؛ مزیتی که برای تراکتور باید اهرمی بزرگ باشد، اما به مانعی عجیب تبدیل شده است.

شاگردان دراگان اسکوچیچ گویی در استادیومی بیگانه و نه در خانه خود بازی می‌کنند؛ خانه‌ای که باید دژ مستحکم باشد اما حالا به زمینی با بازده پایینی تبدیل شده است.

عملکرد خانگی تراکتور: زنگ خطر روشن

تراکتور در لیگ بیست‌وچهارم از پنج بازی خانگی تنها ۸ امتیاز کسب کرده است:

-  شکست خانگی مقابل استقلال بحران‌زده تهران

-  تساوی خانگی مقابل پرسپولیس بدون سرمربی

-  تساوی‌های دور از انتظار برابر فجرسپاسی شیراز و استقلال خوزستان

این امتیازات از دست‌رفته، فاصله تراکتور با کورس بالای جدول را بیشتر کرده و می‌تواند در پایان فصل به حسرتی بزرگ تبدیل شود.

مشکل اصلی: ذهنیت خطرناکِ دست‌کم گرفتن رقبا

سرخ‌پوشان آذربایجان این فصل مقابل تیم‌های معمولی، بحران‌زده و حتی ته‌جدولی، با ذهنیت «برنده‌شدنِ از پیش‌تعیین‌شده» وارد میدان شده‌اند؛ ذهنیتی که حالا هزینه آن ۷ امتیاز خانگی است.

تیمی که سودای قهرمانی دارد باید در خانه، به‌جای بخشش امتیاز، خساست مطلق به خرج دهد؛ در غیر این صورت، به‌جای کاپ قهرمانی، تنها حسرت در دستان‌شان باقی خواهد ماند.