به گزارش «ورزش آذربایجان»، تیم والیبال شهرداری ارومیه با وعده‌ها و شعارهای پررنگ مدیریت شهری و شخص آیدین رحمانی، شهردار ارومیه، پا به فصل جدید لیگ برتر گذاشت. تیمی که در هفت دیدار اخیر خود با ثبت پنج پیروزی و دو شکست، در جایگاه چهارم جدول لیگ برتر قرار دارد و از نظر فنی در مسیر قابل قبولی حرکت می‌کند؛ اما برخلاف وعده‌های اولیه، بودجه مصوب این تیم دچار کاهش جدی شده است.

در حالی که شورای شهر و شهرداری ارومیه در ابتدای فصل، بودجه‌ای ۱۲۰ میلیارد تومانی را برای تیم والیبال شهرداری تصویب کرده بودند، این رقم نه‌تنها به‌طور کامل در اختیار تیم بزرگسالان قرار نگرفت، بلکه میان تیم‌های بانوان و رده‌های پایه نیز تقسیم شد. همین موضوع باعث شد سهم تیم بزرگسالان به کمتر از ۹۰ میلیارد تومان کاهش یابد؛ رقمی که عملاً دست کادر فنی را در نقل‌وانتقالات بست.

با این تصمیم، عبدالرضا علیزاده، سرمربی تیم، عملاً امکان جذب ستاره‌های ملی‌پوشی چون یوسف کاظمی، امیرحسین توخته و مبین نصری را از دست داد و ناچار شد به سراغ گزینه‌های درجه دوم و پلن‌های جایگزین برود؛ انتخاب‌هایی که بیش از آنکه محصول برنامه‌ریزی باشند، نتیجه محدودیت مالی‌اند.

این در حالی است که رقبای مستقیم شهرداری ارومیه با بودجه‌هایی فراتر از ۲۰۰ میلیارد تومان وارد لیگ شده‌اند؛ تیم‌هایی مانند شهداب یزد، فولاد سیرجان، پیکان تهران، چادرملو اردکان و حتی سپاهان اصفهان. مقایسه این ارقام نشان می‌دهد رقابت در چنین شرایطی برای شهرداری ارومیه، بیش از آنکه دشوار باشد، ناعادلانه است.

با این اوصاف، شعار «قهرمانی» بیش از آنکه مبتنی بر واقعیت‌های فنی و مالی باشد، به یک بسته تبلیغاتی و ریپورتاژی شباهت دارد. تجربه نشان داده است قهرمانی نه با شعار، بلکه با فراهم کردن زیرساخت‌های آن محقق می‌شود؛ زیرساخت‌هایی چون بودجه متناسب، مدیریت کارآمد و حرفه‌ای، برنامه‌ریزی دقیق و ثبات مالی.

مشکلاتی نظیر ناتوانی در تأمین پروازهای خارج از خانه، عدم ثبت به‌موقع قراردادها و تأخیر در پرداخت مطالبات بازیکنان و کادر فنی، همگی نشانه‌هایی روشن از فاصله میان وعده و عمل‌اند. در چنین شرایطی، رؤیای قهرمانی برای شهرداری ارومیه، بیش از آنکه دست‌یافتنی باشد، به «زهی خیال باطل» نزدیک‌تر است.